| |
| |
| วัดภูกำแพง...เดิมตั้งอยู่ริมฝั่งของลำห้วยแม่พลูในหมู่บ้านตีนตก เมื่อปี พ.ศ. 2526 ได้เกิดน้ำป่ารุนแรงพัดพาทั้งบ้านและวัดจมน้ำเสียหายอย่างหนัก ทำให้ต้องย้ายวัดมาอีกฝั่งของลำน้ำในทำเลที่สูงขึ้นกว่าเดิม (โดยการนำของ หลวงพ่อชูศักดิ์และโยมป่องเมียะซึ่งเป็นผู้ถวายที่ดินเป็นธรณีสงฆ์จำนวน 4 ไร่เศษ) แต่ด้วยความที่เป็นวัดป่าห่างไกลความเจริญ จึงหาพระสงฆ์ที่จะอยู่ประจำได้โดยยาก สภาพวัดเมื่อครั้งอดีตที่ยังหลงเหลือมาให้เห็นกันได้ในปัจจุบันจึงมีเพียงศาลาการเปรียญไม้หลังเก่าที่ผ่านกาลเวลาอันยาวนาน ทำให้ชำรุดทรุดโทรมลงไปมากแล้ว |
| |
| เป็นเวลาสิบกว่าปีที่หลวงพ่อเฉลิมพล ขนฺติธโร (จากครั้งแรกที่มาพบว่าวัดเป็นวัดร้าง หนทางก็ยังรกชัฏ) ได้ใช้ทั้งกำลังใจและความอดทนในการสร้างสรรค์และพัฒนา จนกระทั่งในปัจจุบัน พื้นที่ของวัดมีเพิ่มขึ้นถึงเกือบ100 ไร่ พร้อมกับทัศนียภาพของสวนป่าอันร่มรื่นงามตา เคียงคู่ไปกับศาสนสถาน อาทิ พระวิหารไม้ที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ และพระพุทธรูปลงรักปิดทอง ศาลาการเปรียญและมณฑปหลังใหม่ ที่อยู่ระหว่างการก่อสร้าง |
| |
| ด้วยทำเลที่ตั้งของวัดในปัจจุบัน ได้ถูกโอบล้อมไปด้วยขุนเขาน้อยใหญ่รอบด้าน บรรยากาศของป่าเขียวขจีและเงียบสงบ คล้ายเป็นดังกำแพงป้อมปราการธรรมชาติให้กับวัด จึงเป็นที่มาของชื่อ..."วัดภูกำแพง" |
| |
| |
|
|
พระวิหารขนฺติธโร |
สวนป่าภายในวัด |
| |
| |
